Οι αριθμοί είναι, πολλές φορές, πιο πειστικοί για την ανάδειξη κάποιου προβλήματος. Έτσι, αλλεργική ρινίτιδα ή άσθμα έχει περίπου το 20% των παιδιών της σχολικής ηλικίας. Η ατοπική δερματίτιδα/έκζεμα παρουσιάζεται, εκτός από τη βρεφική ηλικία, και στην παιδική σχολική ηλικία. Η αλλεργία της σχολικής ηλικίας έχει και τις επιπτώσεις της, τόσο με τον επείγοντα χαρακτήρα (αναφυλαξία, ασθματική κρίση) όσο και με τη χρονιότητα των αλλεργικών παθήσεων και των σχολικών τους συνεπειών (απουσίες, μειωμένη απόδοση, περιορισμός αθλητικών δραστηριοτήτων, ψυχολογική επιβάρυνση, κ.ά).

'Θάλασσα, χινοπωριάτικη γλύκα, φωτολουσμένα νησιά, διάφανο πέπλο από ψιλή βροχούλα που έντυνε την αθάνατη γύμνια της Ελλάδας', έτσι περιγράφει ο Καζαντζάκης, στον 'Βίο και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά', το φθινόπωρο. Το ξεκίνημα, όμως, του φθινοπώρου, εκτός από τα πρωτοβρόχια που φέρνει ('διάφανο πέπλο από ψιλή βροχούλα'), φέρνει διδάσκοντες και διδασκόμενους στο σχολείο.

Και τα τρία αυτά στοιχεία που εμπεριέχονται στο μήνα Σεπτέμβριο συσχετίζονται με αλλεργικές εκδηλώσεις. Πρώτον, στα αμπέλια, κατά τον τρυγητό, και μετά στα πατητήρια, τα σταφύλια έλκουν τα υμενόπτερα (μέλισσες και σφήκες). Επομένως, είναι αυξημένη η πιθανότητα για τσιμπήματα από υμενόπτερα.

Τσιμπήματα από τα έντομα αυτά, αν συμβούν, μπορεί να προκαλέσουν από τις πιο ήπιες, τοπικές, αντιδράσεις (συνήθως), μέχρι τις γενικευμένες, και την αναφυλαξία, σε άτομα με ειδική ευαισθησία. Τα πρωτοβρόχια δεν αποκλείεται να συντελούν στην εμφάνιση αλλεργικών αντιδράσεων σε άτομα με ευαισθησία στους μύκητες, λόγω της σχετικά αυξημένης υγρασίας, που αποτελεί πολύ σημαντικό στοιχείο για την ανάπτυξή τους.

Ο σχολικός, τέλος, χώρος, από την προσχολική ηλικία μέχρι την τριτοβάθμια Εκπαίδευση, έχει παρατηρηθεί ότι, ενδεχομένως, συνδυάζεται με την εκδήλωση ποικίλων αλλεργικής μορφής αντιδράσεων σε ευαισθητοποιημένα άτομα. Άρα, διάφορα θεραπευτικά και, κυρίως, προληπτικά μέτρα πρέπει να ληφθούν για τις τυχόν επιπτώσεις που το 'αλλεργικό τρίπτυχο' του Σεπτέμβρη (πρωτοβρόχια, υμενόπτερα, σχολείο) ίσως επιφέρει σε ορισμένα άτομα με αλλεργίες. Επιπλέον, να σημειωθεί ότι στοιχεία από το 'αλλεργικό τρίπτυχο' δεν αποκλείεται να συνυπάρξουν. Συνεπώς, είναι δυνατόν να δράσουν 'συνεργικά', όπως γίνεται σαφές σε δύο παραδείγματα, που αναφέρονται παρακάτω.

Αν και έχουν, μεγάλη μάλιστα, σημασία και οι τρεις αλλεργικές πτυχές που έχει ο μήνας Σεπτέμβριος, και η καθεμιά τους αποτελεί αυτοτελή οντότητα από τη σκοπιά του αλλεργιολόγου, (τσιμπήματα από έντομα, μύκητες), το κείμενο αυτό εστιάζεται μόνο στις αλλεργίες που συνδέονται με τον 'εκπαιδευτικό' Σεπτέμβρη. Επιπλέον, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο αλλεργικό παιδί που πάει στο σχολείο.

Η σημασία των αλλεργικών παθήσεων ή καταστάσεων (αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα, ατοπική δερματίτιδα ή έκζεμα, τροφική αλλεργία) φαίνεται από την επιδημική έξαρση στη συχνότητά τους κατά τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια. Οι αριθμοί είναι, πολλές φορές, πιο πειστικοί για την ανάδειξη κάποιου προβλήματος. Έτσι, αλλεργική ρινίτιδα ή άσθμα έχει περίπου το 20% των παιδιών της σχολικής ηλικίας, ποσοστό δηλ. περίπου ανάλογο με αυτό του γενικού πληθυσμού. Μέσα στο 9μηνο της σχολικής χρονιάς, περίπου 10% των παιδιών θα παρουσιάσουν ασθματικό παροξυσμό. Η ατοπική δερματίτιδα/έκζεμα παρουσιάζεται, εκτός από τη βρεφική ηλικία, και στην παιδική σχολική ηλικία, επίσης, και εξαφανίζεται με την πάροδο του χρόνου.

Σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας, προσβάλλει περίπου το 10% του παιδιατρικού πληθυσμού έως 10 ετών. Η τροφική αλλεργία ανέρχεται περίπου στο 6% κατά την προσχολική ηλικία (με μεγάλη σημασία, προφανώς, για τους προσχολικούς παιδικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία), ενώ μειώνεται στο 3 με 1% κατά τη σχολική ηλικία.

Ακάρεα και μύκητες από 'κλεισούρα'

Τέλος, 4 στα 1.000 παιδιά σχολικής ηλικίας έχουν ευαισθητοποιηθεί στα υμενόπτερα, που σημαίνει, με άλλα λόγια, περίπου ένα παιδί σε ένα μεγάλο σχολείο των 200-300 μαθητών. Πέρα, όμως, από τους αριθμούς και τη σημασία τους, η αλλεργία της σχολικής ηλικίας έχει και τις επιπτώσεις της. Επιπτώσεις, τόσο με τον επείγοντα χαρακτήρα (αναφυλαξία, ασθματική κρίση) όσο και με τη χρονιότητα των αλλεργικών παθήσεων και των σχολικών τους συνεπειών (απουσίες, μειωμένη απόδοση, περιορισμός αθλητικών δραστηριοτήτων, ψυχολογική επιβάρυνση κ.ά.).

Οι πολλές ώρες στην τάξη και η διάρκεια του σχολικού έτους κάνουν το σχολείο 'δεύτερο σπίτι'. Ενδο-οικιακά αεροαλλεργιογόνα βρίσκονται και στην αίθουσα διδασκαλίας. Η κατασκευή των σχολικών κτιρίων, ειδικά των καινούργιων, φαίνεται πως συντελεί στην ευαισθητοποίηση των μαθητών, κυρίως, και, περαιτέρω, στην εμφάνιση αλλεργικών συμπτωμάτων. Γενικά, τα παράθυρα που συχνά είναι κλειστά, ή ακόμα λόγω κατασκευής δεν ανοίγουν, οι μοκέτες ή τα χαλιά και, βασικά, τον χειμώνα η θέρμανση, είναι παράγοντες για να ευδοκιμήσουν τα ακάρεα.

Έτσι, τον Σεπτέμβριο οι αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και τα γραφεία των διδασκόντων, καθώς για πολύ καιρό έχουν παραμείνει κλειστά, περιέχουν, σε κατά πολύ μεγαλύτερους αριθμούς, ακάρεα και άλλα ενδο-οικιακά εισπνεόμενα αντιγόνα. Όπως είναι εύλογο, αλλεργικά άτομα, ευαισθητοποιημένα προς τα ακάρεα π.χ., μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα. Κατ' αυτόν τον τρόπο εξηγείται, πιθανότατα, η εμφάνιση των λεγόμενων 'επιδημιών κρυολογήματος', χωρίς πυρετό, μόλις ανοίγουν τα σχολεία. Στην ουσία δηλαδή πρόκειται για φαινόμενα αλλεργίας: συμπτώματα αλλεργικής ρινίτιδας ή/και άσθματος, όπως, λ.χ., πολλαπλά φτερνίσματα, ρινική καταρροή, μπουκωμένη μύτη, βήχας κ.ά.

Μύκητες, αν και σπανίως, είναι ενδεχόμενο να υπάρχουν στην τάξη, αν υπάρχει υγρασία (σε αυξημένα επίπεδα) ή διατηρούνται φυτά. Μύκητες, βέβαια, αναπτύσσονται και σε κλειστούς, μη καλώς αεριζόμενους χώρους. Αυτό, ίσως, ισχύει και για τα σχολεία, όταν ανοίγουν, ύστερα από πολύ καιρό που έχουν παραμείνει κλειστά, χωρίς να αερίζονται. Αλλά και τα πρωτοβρόχια δεν αποκλείεται να επιβαρύνουν το αλλεργικό φορτίο του σχολείου. Οι μύκητες του περιβάλλοντος (εξωτερικοί χώροι) αυξάνουν το φθινόπωρο (ειδικά με την υγρασία, πεσμένα νωπά φύλλα κ.τ.λ.). Με τον αέρα, όμως, εισέρχονται μέσα στα δωμάτια. Αν, μάλιστα, ο αερισμός δεν είναι καλός, όπως π.χ. στις κατασκευές με παράθυρα που δεν ανοίγουν, και αυτό είναι συχνό με τις νέου τύπου οικοδομές, είναι επόμενο να αυξάνουν οι μύκητες μέσα στο κτίριο, μετά τη βροχή. Η σημασία των μυκήτων έγκειται κυρίως στο άσθμα, όπου σε ευαισθητοποιημένα άτομα οι κρίσεις άσθματος είναι βαρύτερες.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, αναφέρονται συμπτώματα μόνον όταν το παιδί είναι στο σχολείο και κάθεται στο θρανίο με συγκεκριμένο άλλο παιδί. Τα συμπτώματα εξαφανίζονται, ως δια μαγείας στο σπίτι, τα Σαββατοκύριακα, και για μεγάλο χρονικό διάστημα, κατά τις διάφορες περιόδους των σχολικών διακοπών. Σε τέτοια περιστατικά εγείρεται υποψία πιθανής αλλεργίας στη γάτα ή και σε άλλα κατοικίδια ζώα. Ο πάσχων προφανώς είναι αλλεργικό άτομο, ενώ ο ‘διπλανός του’ μεταφέρει (στα ενδύματά του, π.χ.), το αντιγόνο της γάτας ή του σκύλου του.

Επιπλέον, οι τάπητες, και περισσότερο η μοκέτα (επειδή είναι δύσκολο να απομακρυνθεί, για να καθαριστεί), 'ελλιμενίζουν', όχι μόνο τα ακάρεα, αλλά και τα αντιγόνα από τα διάφορα οικιακά ζώα. Της γάτας το αντιγόνο παραμένει στους τοίχους για 4- 5 μήνες μετά τον καθαρισμό του χώρου, απομάκρυνση χαλιών κ.τ.λ. Είναι περιττό, συνεπώς, να τονιστεί ότι απαγορεύεται η είσοδος κατοικιδίων ή άλλων ζώων, στο σχολείο, ακόμα και για λόγους ...εποπτικής διδασκαλίας, όταν υπάρχει στο σχολικό κτίριο έστω και ένα άτομο (είτε στο θρανίο είτε στην έδρα) με αλλεργία προς τα ζώα.